W jeden z jesiennych weekendów korzystając z ostatnich słonecznych dni wraz z harcerzami wybrałyśmy się na dwudniowy rajd do Policht. Po dotarciu na miejsce naszego pobytu, czyli Ośrodka Edukacji Ekologicznej, i zakwaterowaniu przystąpiliśmy do działania. Harce rozpoczęliśmy apelem inauguracyjnym rajd. Po nim na harcerzy czekała gra terenowa, w czasie której wykonując kolejne zadania, podążając za wskazówkami, szyfrując oraz majsterkując zdobyli informacje dotyczące nieznanego im do tej pory prawa harcerskiego. Był to pewnego rodzaju wstęp do poznania tak ważnych dla każdego harcerza 10 punktów. W czasie kiedy po trudach gry mieliśmy chwilkę na odpoczynek, harcerki z zastępu „Zwariowane wiewióry” opanowały kuchnię, w której zaledwie w kilka chwil przygotowały pyszny obiad, którym wszyscy z wielką ochotą zajadaliśmy się. Czas pomiędzy  obiadem a kolacją wykorzystaliśmy na zajęcia integrujące drużynę. Po nich kolacja, którą przygotował zastęp „Leśne bobery”. Kiedy już brzuchy wszystkich harcerzy wypełniły się po brzegi smakołykami, spotkaliśmy się na wspólnym świecowisku, w czasie którego rozmawialiśmy, bawiliśmy się oraz śpiewaliśmy piosenki harcerskie. Punktem kulminacyjnym naszego wieczornego harcowania była belgijka, którą zatańczyliśmy na zewnątrz w samym środku lasu, przy świetle latarek i gwiazd.
Drugi dzień rajdu rozpoczęliśmy gimnastyką, po której obfite śniadanko przyrządzone przez zastęp „Drewno”. Po nim każdy zastęp otrzymał zadanie,  którego rozstrzygnięcie było podsumowaniem całego rajdu. Kiedy spakowaliśmy swoje rzeczy i byliśmy gotowi do powrotu, do ośrodka dotarł pan Jarek, pracownik parku, który zabrał nas na wspólny spacer ścieżką edukacyjną. Wielkim zaskoczeniem dla wszystkich był widok drzewa ściętego przez bobry, ponieważ nigdy wcześniej takiego nie widzieliśmy. Po spacerze zabraliśmy z ośrodka rzeczy i ruszyliśmy w kierunku domu.
Ten krótki wyjazd był niezwykle cennym czasem dla naszej nowopowstałej, wciąż tworzącej się drużyny harcerskiej. Myślę, że rajd do Policht był pierwszym krokiem, który wspólnie zrobiliśmy w kierunku niezwykłej przygody harcerstwem zwanej.

P.S. W imieniu swoim i wszystkich harcerzy serdecznie dziękuję dh Agnieszce Bandyk i dh Agnieszce Sikoń za wsparcie podczas rajdowych harców.

dh Anna Baranowska