W dniu 17 września, obchodziliśmy 82. rocznicę ataku ZSRS na Polskę. Kiedy wojsko polskie toczyło zacięte walki z Niemcami na zachodzie oraz w centralnej części naszego kraju, 17 września 1939 roku ZSRS, wbrew obowiązującemu układowi o nieagresji, napadł na nasz kraj. Agresja była konsekwencją zawartego wcześniej, bo 23 sierpnia paktu Ribbentrop – Mołotow. Atak ten, bez wypowiedzenia wojny, spotkał się z niemałym zaskoczeniem wśród polskich dowódców. Spowodowało to m.in., że Prezydent RP Ignacy Mościcki nie ogłosił stanu wojny z agresorem, a wódz naczelny Edward Rydz – Śmigły rozkazał: „Z bolszewikami nie walczyć, chyba w razie natarcia z ich strony lub próby rozbrojenia oddziałów”. Rozkaz ten wywołał wielki chaos. Do starć jednak dochodziło. Walczyły nieliczne jednostki żołnierzy, policjantów, harcerzy i cywilów. Ostatecznie kraj nasz został podzielony między dwóch okupantów, których celem było zniszczenie narodu polskiego i ostateczna likwidacja Rzeczypospolitej. Aresztowano wówczas ponad 200 tys. Polaków – oficerów, policjantów, ziemian i prawników. Obywateli II Rzeczpospolitej poddano wielu represjom, zmuszano do przyjęcia obywatelstwa radzieckiego, masowo wywożono na Syberię, a około 22,5 tys. oficerów i policjantów uśmiercono w Katyniu, Charkowie i Twerze.
Aby dokładniej przybliżyć powyższe wydarzenia, zapraszamy na krótki film z cyklu: „Świadkowie Epoki”, pt.: „Cios w plecy. Agresja Sowiecka 17 września 1939 r. Odcinek specjalny.”
S. Wojtanowicz-Ryk
